ve sana..


Televizyonu açık unutulup
ıssız uykulara dalınmış
hüzünlü bir otel odası gibi seviyordum onu...
uykumda rahatsız olmayayım diye
televizyonu kapattığı anda fark ettim
bu işte bir yalnızlık var..
sana dokunmadan önce sıradan gibiydin
elim tenine çarpınca usulca dudaklarına kayınca
daha fazla anlatırsam
sana bağlanırsam zaman seni alıp götürmezmi..
oysa tam gitmiştin ayakkabılarımı çıkaramazken ben
sonra anladm iyi görünmek için kalmak yetmiyor..
ve o an farkına vardım...
tam ayrılırken tanırız birbirmizi...