Hayatı tartışmak seninle..

Endoplazmik hayatlar,

Sera etkisinde ki aşklar buğulamış perçemi düşmüş alnını..

Kimsenin bilmediği,ve daha varolmamış bir dünyanın esirisin şimdi.

Ayak parmakların ıslak,binlerce zebaninin çevrelediği kuru toprak üstünde,

içinde birikmiş; bir kez olsun doya,doya küfür edemeden yok olan insanların adaleti.

Hayat bu.

Çoktan seçmeli;

Bir varmış,bir yokmuş masallarıyla küçücük yaşta kandırılan çocukların gerçeği.

Ben sadece şarkı söyleyebilirim sana,

Yolun karışır,düşer yüzün avuçlarına.

Sen sadece uyurken izleyebilirsin dünyayı..

O çok sevdiğin ara yol fahişelerinin ipeksi saçlarında.

Oysa dokunamaz,uyuyamaz,konuşamaz beynin,

firarını aylar önce yapmış bir idam mahkumu gibi.

senin şimdi alnın gibi;

ellerinde perçemli..

Silent..