Günübirlik.

Ortada çok saçma şeyler dönüyor mesela bundan bahsedelim? Benimde sıkıntım var biraz şöyle, böyle ama o kadarda vahim değil. Geçer denildiğinde geçip gidiyor hem bazen ben bile unutuyorum pekte birşeyden zevk almaz oldum. Yemek yemek hayatmış oğlum, bunu fark ettim ama yiyemiyorum niye acaba...
Mesela kısmetim bir açıldı, bir açıldı bu aralar öyle böyle değil sebebini az çok anlıyor olsamda anlamamazlığa vuruyorum gelene allah sahibine bağışlasın diyip geçiyorum.
Benim yanım dolu.
Gökyüzüne bakıyorum mesela sabahları ardı ardışık, gök 'yüzünü' kıskanıyor, bende kıskanıyorum. Fesatlığımdan değil; sevdiğimden. Seven kıskanır, seven ağlatır, seven bağırır; hem sever hem yerden yere vurur. Seven ne yapmaz.. Sahi neyi yapmaz?
Yeni şarkılar bulup eski şarkıları tekrar, tekrar dinliyorum. Çok saçmalıyorum bu aralar gelene,geçene.
Yaşlandıkça olgunlaşmıyor ki insan aksine daha çok çocuklaşıyor buradan babama veryansın ediyorum;
' e artık gözüne gireyim be baba.. '
Sıkılıyorum, sıkıldıkça üretmiyor, varolanı yok ediyorum. Sıkı can iyidir diyorlar kolay kolay çıkmaz birde bunu espiri sayıp üzerine gülüyorlar anlıyorum ki sadece ben saçmalamıyormuşum sonbahar aylarında insanların geneli derin bir bunalımda.
Özlüyorum, özleniyorum, seviyorum, seviliyorum.. Hayat ne kadarda güzel karşıdan bakıldığında, kendimi odama kilitleyip dolabın içine giresim var, birde açılsın artık şu okullar..
Son olarak;
benim günlerim hep böyle saçma, gelde biraz anlam kat bana..

Hiç yorum yok: