i was hoping..

Saat 03,32..

Alanis Moriseete - i was hoping çalıyor..
İnsanı bir anda dans pistine itip dans etmeye zorlayan hatta kafasına vura,vura içinden ne geçiyorsa söylemeye zorlayan bir şarkı..
Çok eskilerden tanıdığım,çok sevdiğim bir adam attı bu şarkıyı..
Buda yapılırmı anacım ? Gecenin bu saatinde.. Allah belanı versin! diyesim geliyor demiyorum elbette nazikçe teşekkür edip şarkıyı bilmem kaç defa dinliyorum sadece..

Ne düşündüğümü biliyorsun sen..
Abartmama gerek yok benim,çelişkiler-ikilemler yol almış yürüyor önümde..
Ama gölge oyunları oynama benimle,gölgenede basabilirim elbet imkansız sanarken sen..
Küçüksün ve korkuyorsun tüm yaşadıklarından daha o kadar safsın ki,göremiyorsun sana bakarken ne hissettiğimi.
Sırtımda ki yanık acıları kadar berbat,ardı sırası kesilmeyen cevapsız çağrılar kadar komiksin..
Sıradan bir gece showu,gösterişsiz bir cafetariasın. Işıklarla abartılmış bir yanın var sanki,korkuyorum elektrikler kesilirse ne olacak senin halin?
İstiklal caddesinde mi senin hala sözlerin? Yoksa Akse sapağında mı kaldı en son kurduğun cümle..
Hangi kamyonun arkasında ki yazısın sen beni bu denli gülmeye ittiren?
O gecede gözüme sadece yol kenarında ki ışıklar çarpıyordu bu yüzden güzel sanmıştın gözlerimi..
Hiç bir şeyi tam olarak göremiyorsun ki..
Hem erkek adam dediğin rakısını içtiği zaman gözleri kapalı yürüyebilmeli..
Yüzün ne renkti ?
Sana bir şey demek gelmiyor içinden.
Hem zaten beni tanırsın sen..

P.s..
Allah belanı versin Alanis..
Ananın önüne kanlı gömleğin gele Alanis,buda yapılır mı Alanis!