Mil.

Şimdi hissediyorum eksikleri. Gecenin bu saati karanlığın tam zirvesiyken şuan duyumsuyorum bir şeylerin sürekli devam ettiğini..
Balık yüzüyor ben bakıyorum balık hala yüzüyor. Umurunda mı dünya bilmiyorum ama bazı şeyler var ki dile getiremiyorum..
Öyle hazımsızlık çekiyorum ki utancımdan ne ağlayabiliyor ne gülebiliyorum alalade bir sıfatla duruyorum odamın tam bu noktasında ..
Saat tam 3.
Uyku tutmuyor iştahım bir açılıp bir kapanıyor vücudum da isyan ediyor bu içimde ki sıkıntıya ya çıkart at ya bütünleş der gibi.
Ne çıkarıp atıyor ne içine gömülebiliyorum.
Ceket kokuyor adam.
Adam kokuyor ceket;ceket benim üstümde şimdi sadece ben kokuyor herşeyiyle.
Fuzuli bir yalnızlık kaplıyor içimi acıtan bir gülümseme yerleşiyor yüzüme bu böyle ne kadar sürer bilmiyorum.
İlgi odakları arıyorum kendime matematiğin sonsuzluğuna kanıyorum,rüyadan düşünce yeniden uyanıyorum..
Ben hala uyuyamıyorsam bil ki o ''bir dakika'' için bekliyorum.

P.s

Mil olmayacak arada.
Biliyorum.
Belki bir kaç karıştan biraz fazla..