Lades..

Okyanusda kaybolmuş bir inci tanesini arama çabasıydı benimkisi,nice tehlikeyi göz ardı edip savaşmaktı,yenilgilerin dizboyu olduğunu bile bile inadına inanmaktı..
İnancım bir çocuğun hayalinde ki şovalyelerin kılıçları kadar keskin, zafer edasıyla naralar atan şarhoşun sesinde ki vicdan azabı kadar tizdi..
Acıdığında acıtıyordum elbet,kanadığında kanatıyor zehrimi aktarıyordum,kendimi koruma çabasıydı benimkisi,en sonunda kendini sokan bir akrep misali..
Oysa senin savaşını kazanmak son sigaranın verdiği haz kadar derindi,her nefesimde ömrümü tüketmesine rağmen değerdi,değdi..
Savaş değildi benim ki senin tahtını paylaşmak,usulca yanına sokulmak,masumca saçlarını okşamaktı ruhumun niyeti..
Otur diye önüme sürgün ettiğin yüreğininin sessizliğinde boğulmaktı,kendi kendimi kaybetmek,kırk odalı bir handa tüm kapıların sokağa açıldığını bilmekti.
Karanlıktı,soğuk ve rutubetli..
Halbuki yaşanabilirdi,herşeye rağmen yosunlarda çiçek yerine geçebilir,papatyalar olmadan da güneşler açabilirdi,ta ki güneşten vaz geçene kadar..
Bir yıldızı sevmek gibiydi,
öyle bir yıldız ki, nice güneşleri sürgün etmiş semadan..
Öyle bir yıldız ki en son onun parkalıklığıydı gözlerimde kalan..
Kazanırım dediğim savaşlar avuçlarımın içi gibiydi bilirdin,bilirdim ruhunun haritasını tek,tek alnına düşen çizgilerin rotasını,bilirdim ya bu defa bilemedim.
İçimde ki seni koruyup kendimi müdafa ederken dökülen kanın senden geldiğini göremedim. Yanlız benmiydim ölen,senmiydin öldüren fark edemedim..
Bir yıldızdı sadece gözlerimde son kalan,bir yıldız..
Yolumu kaybettiğimde gözlerimde dolan bir yıldızdı bana son kalan ardından.
Bana 'beni öldürdün' dedin,
fark etmedin mi sevdiğim ben zaten son nefesimi vermiştim.
Kazanırım dediğim bir savaşta tek amacım ruhumu ruhuna teslim etmekken beni bir düşmanın gibi hiçe sayıp çoktan mağlup ilan etmişsin..