Adı yok bunun..

Gözlerinden bakıyorum dünyaya,
eklemlerimi eklemlerine ekliyorum..
Konuşuyorsun ya susuyorum,çünkü tek bir ağzı var kalbimizin,
sen konuştukça aslında ben konuşuyorum,
sen konuştukça ben sen oluyorum..
Güneşi bırakıyorsun avuçlarından uzuvlarıma,
ısınıyor ruhum sakin bakışlarında..
Dinginleşiyorum senin deli rüzgarında,
sonra yüzümü yüzüne sürüyor ;
nefes alıyorum..
Dudaklarımdan bir aşk akıyor,
ceplerimde ki umutlardan meze yapıyorum kalbimin çakır keyfine..
Sen daha gelmeden ben gidişine üzülürüm,
daha öncede söyledim ya sevdiğim..
Ben seninleyken bile seni özlerim..

1 yorum:

Adsız dedi ki...

uuuuuu