Sana.

Çok garip geldiğini söylemiştim, aynı şeyleri söylediler, kaç kere, kaç kere tekrar edildi, hiç saymadım..
Dinlediğimde söylenemezdi hiçbir zaman, aynı şeyleri savunmakta ısrarcı olduğum ezelden bu yana bilinir, ne kadar sabit olduğum ve bu yüzden kaç kere düştüğüm..
Piraye olmak değildi benim niyetim, hiçte öyle bir niyet beslemedim, hem belki;
bu yüzdendir ki şiirleri hiç sevemedim. Ama arada Juliet olası geliyor insanın peri masallarına uçası, uçmak mesele değilde yere çakılması...
Ama dedim ya, boşluklar,boşluklar, boşluklar..
Kendimi çok kötü hissettiğim anlar var, çok yalnız, kendime karşı çok acımasız, susmak ne kadar işe yarıyor bilmiyorum sanırım çok, çok yalnızlığım var başa çıkamıyorum.
Ben paylaşmaktan yanaydım hep, boşluklar paylaşılarak doldururlurdu, ben hep öyle gördüm bunun için yargılanamazdım ki,
kaç kere denedim boğazıma takılı cümlelerden kurtulmayı..
Belli bir zaman sonra kendini koyacak yer bulamıyorsun,
gördüğün sen mi yoksa artık o mu olmuşsun çözemiyorsun,
aradığın cevapları çoktan çürütmüşsün fark edemiyorsun,
Mutluysan sorun yoktur ki,
sıcaklığını daima hissediyorsan,
aşkı bugünde yaşıyorsan zaten mutlusundur,
ben sadece çok..
Ben artık sesine bile özlem duyar oldum, seninle konuşmaya, bana gülümsemene, hani aylar önce bir sen vardın ya karşımda, o zamanlar beni çok severken, eskilerden, bahsettiğim aylar öncesinden..
Özlediğim cümleleri kurardın o zamanlar yüzüme, okurdun, merak ederdin, sorardın sonra zamanla kurmaz oldun, okumaz oldun, sormaz oldun sonra sustun.
Beni acımasızca sessizliğine ittin ve gittin, bambaşka bir senle geri geldin karşıma, sonrası zaten çok acıdı, sonralar hep acıttı.
Çok isterdim eskisi gibi ben boynuna sarılırken bir kerecik gerçekten sarılmanı,bilmeni isterdim beni başından savmaya çalışırken aslında ne kadar incittiğini, ve görmelisin inan ki komik bile gelebilir ama yarı yolda kalmanın ne kadar koyduğunu......
Susmayı tercih edip çekiliyorsun ya bir kenara, konuşmak bile istemeyip kaçıyorsun ya uzaklara, ben birşey anlatırken neyse diye kestirip sonra konuşuruz diye gidiyorsun ya uzaklara, içimde ki bütün cümleleri alıpda gidiyorsun ya, öyle duruyorum işte belki sever diye..
Aylardır merak ettiğim tek bir şey var aslında benim, tek bir soru var içimde, beynimde, cümlelerimde.
Gitsem,üzüldüm dermisin, içimde bir boşluk oluştu diyebilirmisin, dön dermisin..
Gerçektten, gitsem;
sahi fark edermisin...

3 yorum:

Miraç dedi ki...

diğer blogdaki iki yazın ve üzerine bu gerçekten içimde birşeyler koptu sanki çok yalın çok sade anlatmışsın duygularını ne kadar gerçek oldukları her cümlenden anlaşılıyor özellikle diğer blogdaki o boşluğum-sevdiğim-sevgilim olan yazın üzerinede bu yazı tebrik ederim arkadaşım hala bu kadar temiz ve gerçek duygular besleyip duygularından vazgeçmediğin umursanmadığın halde inadına sevmeye devam ettiğin için dünyada bu tür duygulardan vazgeçilmedikçe hala aşk varolacak

silentvocal dedi ki...

yazdıran güzel

Adsız dedi ki...

artık kimse dön demiyor kimse sevmiyor