Birşeylerin büyüsü daima bozulur,asla aynı kalmaz, iyi başlayan şeyler daima seni hüsrana uğratır,
özenle hazırladığın kurabiyeleri fırına koyduktan sonra elektiriklerin kesilmesi gibi..
Hayat böyle birşeydir işte,
zamanla değer vermekten çok değer almanın daha iyi olduğunu kavrarsın, en vazgeçilmezlerinin bile aslında vazgeçilmeye ne kadar meğilli olduklarının farkına varırsın.
Ateşe atlamaktansa ateşe atmanın, yanmaktansa yakmanın, feda edilmektense feda etmenin farkına varırsın..
Çünkü bir kez ateşe atlamış,bir kez yanmış ve sen bir defada olsa feda edilmişsindir..
anında kavrayamazsın bunu, biraz zaman biraz sabır gerektirir.
Görmek için bakmak yetmez çoğu zaman,
incelemek,yargılamak,sorgulamak lazımdır..
İnce eleyip sık dokumak derler ya, önceden yaptığının aksine davranman gerekir ve bunu sana zaman aşılar..
Belki çok saçma olacak ama;
zamanla can yanmaz hale gelir, hissetmezsin bile, bir defa kaybettiğinin değerini yeniden bulduğunda anlarsın derler ya, sen zaten kaybetmemek için deli gibi çırpınmışsındır..
Sonra bir bakarsın;
bulmak bile istemez hale gelmişsindir..