Önemsemek? Efendim?

Önemsedikçe önemsizleşiyor bazı ayrıntılar..
Ayrıntılara takılmamak gerek..
Şu konuşmayı yaşadım bu gün..
''içim bir buruk '' dedi bana..
Neden diyesim geldi..
'' merak etme senlik bir durum yok '' diye yanıtladı münasebetsiz!
'' benlik mi! ne alaka! ''
'' Yani seninle alakalı değil sen burkmuyorsun içimi.. ''
Unuttum seni der gibiydi,yada al buda sana kapak olsun, laf öyle sokulmaz böyle sokulur deyip heyecanla benim ani şok geçirmemi beklerken yüzünde ki o kocaman ve bir o kadar da boş gülümsemesini hazırlar gibiydi..
Derin bir uf çektim içimden yapma ya çok üzüldüm dercesine..
Birbirini ana yolda sollamaya çalışan iki arabadan önde olanın arkadakine yaptığı gibi gülümsedim ona..
Bir o kadarda keyifliydim..
Bozmasaydın keşke kendini,zorlamasaydın bu kadar..

D.N..
Gülmekten ölebileceğim bir konuşmaya şahit oldum otobüste...
' Evladım ışıklarda.. '
' Evladım dursana! '
' Ay ay geçtik ışıkları! ''
' Evladım niye indirmiyosun evine mi götürücen beni?? '
Koltuğun altına girmiş gülüyorum,uyumuş taklidi yaparak..
E, abi napıcaksın bu yaşdan sonra teyzeyi..?
İndiriversene,indiriversene...
Çek sağa!!