Alright..

Parmak uçlarımla dönerken fincanın etrafında müzik aynı sessizliğiyle devam ediyordu..
Sanki bomboş bir opera salonunun ortasında tek başıma piyona çalar gibiydim..
Her tuşta bir his bırakıyordum geleceğe..
Müzik yavaşça yükselmeye başladı..
Çatladı fincan..
Sızdı kahve kesiklerden,
Parmaklarımda tadı..
Grekçe yazılmış notalar akdeniz kokuyor buram,buram..
Ve sende bir eflatun edasıyla bırakıyorsun en son sevdiğin adamı,metroya biniyorsun kaçak olarak..
Teninde ap-ayrı bir huzur..
Kedi yavrularını düşünüyorsun,balıklarına en son yem verdiğin zamanı..
Ve benim süzüldükçe bitiyor kahvem fincanda..
Birisi bağıra,bağıra şarkı söylüyor yanımda umursamadan,hissetmeden,duymadan.
Birisi ben oluyor bazen,
Umursamıyorum..
Aynı metroya ayrı zamanlarda biniyoruz seninle,aynı koltuğa,aynı demirlere dokunarak..
Sen benim bıraktığım tarihi geçeli epey olmuş dergilere bakıyorsun.Farklı şeyler düşünüyor,gazeteni açıp iş ilanları arıyorsun kendine..
İlan veriyorsun gazetelere ' Kiralık hayaller ' diye..
Başkaları geçiyor farklı istasyonlardan,farklı şehirlere. Başkaları hepimiz oluyor çoğu zaman, kah gülüyoruz aynı anlara ,kah ağlıyoruz romantik-komedi bir filmin sonuna..
Avucuma düşen külleri üflüyorum camdan dışarı..
Hepsi yanmış birer kelebek..
Ve asla bir daha yanma korkuları olmadan özgürce uçuyorlar ufka..
Piyonanın tuşlarına başını yaslayarak uykuya dalıyorsun..
Bense üşümüşlükten olsa gerek daha bir sıkı giyiniyorum uykuya..
O an çok övündüğümüz zekamız bizi yalnız ve huzursuz varlıklar haline getirmekten başka bir işe yaramıyor..
Aşksa sadece aptallığı veriyor bize. Sürgünden dönmemizi sağlayan o güzel aptallığı..

D.N..
İzlediğim filmin adını unuttum..
Tadı hala nutkumda..
Alright çalıyordu.. Çalmalı..
Daha nice alrightlara..