Ne şehit ne gazi.. B*k yoluna gitti bizim Niyazi..

Minik japonum Şadumanda artık Osmanın yokluğuna dayanamadı ve bu sabah terk etti bizleri.
Kalktığımda akvaryumda ki iyice kilo almış ve yamulmuş bedenini görünce üzüldüm tabi..
Ah be Şaduman yaktın gittin bizleri..
Yalan tabi hepsi.
Ben öldürdüm onu bu eller öldürdü !
Anacım bakın şimdi.
Osman varken hergün bir sabah bir akşam iki kapsül tablet atıyordum akvaryuma.
Osman gittikten sonra şaduman depresyona girmesin yokluğunu hissetmesin diye devam ettim aynı miktarda atmaya.
Hayvan devasa bir şekilde büyümeye başladı tabi japon balığı çizgisi aşıp japon balina kıvamında koparttı kendini.
Diyete sokmayı düşündüm onu, baktım bu gidişi gidiş değil..
Anem kıyamadım lan. Yazık ağzını açıp kuyruğunu çapul çupul kımıldatınca dayanamadım,dayadım yemi dayadım yemi..

Olayın özeti..

Silent daya yemi,gitsin Şaduman b*k yoluna emi..

Yarın bir çift daha almayı planlıyoruz bu japonlardan pazarda satıyolar çoraptan daha ucuz çifti 5 lira. Vallaha bak.
Aslına bakılırsa japonca öğrenmek istiyorum.
Malum bu hayvanlar gevur ne anlasın bizim dediklerimizi?
Sonra neymiş yok efendim balıklar aptalmış,yok şöylelermiş,yok böylelermiş..
Yok yeaa.. Yok yeaa...
Ne anlasın onun o çipil çipil gözleri senin anyandan Konyandan ne anlasın bacım?


Ps..
Uzun zamandır tasarladığım konuşmayı bugün yaptım.
Rahatım ama mutlu sayılmam.
Kırmayı hiç sevmem ki.