Hep söylerdin ''hayat bu ''

İnan ki özler oldum seninle oturup konuşmayı,konuşmaktan ziyade oturup dinlemeyi.
Her şeyden şikayetçi olan seni kendi gözümle görmeyi,eleştirmeyi..
Yazabilecek pek bir şey bulamıyorum senin adına. Aslında yazmak istiyorum ama olmuyor.
Sadece bir fotoğraf gibi artık yüzün.
Tıpkı senin ailenin duvarda ki fotoğrafı gibi.
Üstü örtülü,çerçevesi tozlanmış bizden sonrakiler için bir anlam ifade etmeyecek olan bir fotoğraf.