Azab-ı vicdan.

Şuan kim isterse gidebilir,kim bunlara sitem ederse çıkabilir karşıma.
Bir tek senden dilemem gereken özür ilgilendiriyor beni şuanda..
Sonra, sonrası zaten bir dolu sızıntı.
Biliyorum karşına geçipte sana baktığımda özür dilerim demek öyle boş ve saçma.
Karşına oturduğumda keşke konuşabilseydim seninle belki bu denli vicdan azabı çekmezdim uzağından baktığımda sana.
Unut ama nefret etme benden.
Nefretini sakla onlara, o hakkını bende kullanma.
Ben üzdüm ya yüzünü,bakmadın ya ardımdan usulca öyle nefretle çarptın ya o kapıyı suratıma,
en çok ben üzüldüm aslında bir bilsen rüyalarımda kaç defa kapanıyor o kapı suratıma..
Unut beni, inan en beter unutulmalara layığım senin hitabında şimdi.
Kullanma içinde adım geçen cümleleri, yırt başlıklarında beni yazan makaleleri,
ama nefret etme benden..
O kadarınıda hak etmedim ben..
Bir tabak waffle hatrına,
sende beni unutma..

Hiç yorum yok: