Şeker portakalım..
Uzun zamandır dalgasındayım saçlarının,sessizliğinin gamsızlığı notalarda bıraktığın çığlıkların arsızıyım.
Sanki körebe oynuyormuşuz gibi seninle, bağladın gözlerini gözlerime,
ne bulabiliyorsun beni nede açıp gözlerini değiyorsun ellerime.
Yıldızları izlemek benim işim değil,güneşin doğuşunuda merak etmedim hiç..
Kendi derdimde seyrederken günleri kısa metrajlı filimler tadında, uykulara dalıyordun sen ayak ucumda.
Bir daire çizdik sınırları olmayan uçlarımıza ve sen yüzüme öylece bakarken çıkmaya asla cesaretim olmadı içinden.
Başka olsun istemedim, ama sen söylerkende direnmedim, dedin ya eski sen diye hani başladın ya öyle vurdumduymazca cümlene,
sen konuşurken bende öylece seni sevdim.
'' Farklı bir şey yapalım mı seninle '' demiştim sana, hani beklediğim cevabı teredütsüzce red ettiğin,
Hiç mi merak etmedin..
Şeker portakalım;
sen benim çocukluğumda en sevdiğim kitabımdın..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder