Don't leave home

Belki de güneş yüzüne vuruyor ve sen aldırmadan gitmeye devam ediyorsun.
Hiç kimse seni çekip alamıyor belki de bu yüzden üzülüyorsun.
Huzursuzluk bir gölge gibi peşini bırakmıyor ve sen aldırmıyorsun,
ruhunda koca bir delik,artık umutlarla yama yapamıyorsun.
Bir çocuk gibi ellerin yüzünde duruyor,
oyuna alınmayacak kadar küçüksün, sanırım bu seni acıtıyor.
Ve korkuların;
her gece senin için yeniden doğuyor,
gülümsemek bile bu denli çaresizliğin içinde işe yaramıyor,
sanırım;
kaybediyorsun..

Hiç yorum yok: