Gkhn'a

Bende her satır başlarında italik yazmak isterdim seni,
özlediğin sokakları ayağına serebilirdim o vakit,boynunda ki medeniyet yularını yakabilirdik belki de bir gece vakti tıpkı özlediğin  gibi.
Sonra şiirlerle besleyebilirdim gözlerini, saçlarını uzatır,tarar belki sonra yeniden kestirebilirdik,
hatta belki de değişiklik yaparak benim saçlarımı kısacık kestirip seninkileri uzatabilirdik.
Ve böylelikle süregelen alışılmışın dışına çıkar,
rollerimizi değiştirirdik.
Bir gece vakti bağıra-çağıra istiklalde şarkı söyleyebiliriz mesela,
azca bir vakitten biraz sonra,
sen mangal yaparken terasta,
biz 'dillerde name adın' diye bağırabiliriz teras demirlerinden Marmara'ya,
sonrası tren istasyonları..
Duygudan yoksun insanların nefislerinde kapanmak bilmeyen o açık yaralara tuz basar gibi tren istasyonları..
Anlamı bizde
Ve son sözümüzü söyleyeceğiz bize inanlara; terbiye borcumuz yok dünyaya..

p.s;
' sakın üşütme. sakın yaşlanma. sakın yıkılma. sakın, sakın, o güzel ruhunu ayaza tutma. tahtadan defterler yap, deniz kabuklarından kutular, şiirin yetişemediği müzikleri duymak için kalbini yastığın altına koy. senden çalındıkça çoğalan hayatı, gözyaşlarından çıkardığın mutluluğu anlat. gözlerindeki aşkı değdir parmaklarının biçimlediği rüyaya. senden bana ulaşan rüzgarın da adı bu olsun... bana içeriyi bilmiyorum diye daha çok kız, ama ne olur daha güzel kız.'