Yazabilcek hiçbir şeyim yok artık bir beklentimde yok bir amacımda yok geldik gidiyoruz hesabına yaşamaya devam ediyorum... Kusmam gereken öyle çok bağırtılarım var ki bir başarabilsem.. Sürekli tek çizgi üzerinde çizginin dışına çıkmadan yürümeye çalıştığım hayatımda artık daha kötüsü olamazdı her şey öyle berbat dizayn ediliyor ki bir şeyi yerinden kaldırsam geri kalan her şey paramparça oluyor.. Sanırım her şeyde derin çatlak izleri var kimisi zaten paramparça..kimisi parçalanmaya hazır durumda.. sırasını bekliyor..
Bazen yeter bu kadar diyesim geliyor ellerimi kulaklarıma kapamak ve lütfen yeter artık! Diye çığlık atmak çünkü öylesine sıkıldım ki artık sürekli yerlerden kırıklarımı toplamaktan bir kerede yere düşünce incilmeyeyim istiyorum artık kırılmayayım..
Kaybettiğim her şeyden herkesten özür diliyorum ve kırdığım tüm detaylar okumadan imzaladığım tüm kurallar bilinçsizlikten doğan yanlışlar.. Biliyorum.. Hepsine yeni baştan başlamak gibi bir lüksüm yok artık.. Kaybettiklerimi geri kazanıp tekrar bir şans almak gibide ama şu da var ki artık hiçbir şeyden korkum yok..
Sanırım artık kaybedecek bir şey kalmadığından..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder