Birazda ben.

Yazabilceğim bir çok şey var mesela, ama çoğu değişim teorisinde ezilip yok oluyor, unutuluyor beynimde.
Öyle evhamlı bir insan değilimdir, hiçte olmadım. Evhamlı olmak için kaybetme korkusu olması gerekir insanın içinde. Ben çoğu zaman vurdum dünyanın dibine.
Sıcakkanlı olmadığımı idda etsemde paşamız sıcaksın diyor, annem aksini idda ediyor ne olduğumu çözemedim, arasıcaklardanım sanırım anayemekten önce.
Liderlik duygusu taşıdım hep içimde bazen işi fesatlığa vuruyor bazen sevecen davranıyorum, yapmacık değilimdir ama bazen tavırlarım pekte samimi gelmeyebilir, ukala olduğum konusunda ki varsayımlar samimiliğimi vurgulayanları bir türlü alt edemiyor.
Normalim yani, kontrolümün altındayım..
Aile kavramına verdiğim önem oldukça fazla, ana kuzusuyum birazda, elimden gelse ayrılmam dizinin dibinden ama elimahkum ayrıldığım zamanlar oluyor.
Birde bir adam var bakışlarımın hizasında; pek tatlı, pek şeker, pek ukala.
Aynı ben aslında, biz tencere kapak diyoruz siz kazan kepçe derseniz pek itirazımız olmaz.
En kötü alışkanlığımız sigaramız, en iyi özelliğimiz masumluğumuz biz hiçbişey kaybetmedik masumluğumuzdan, hala öyle temiz öyle safız.
Yeni bir eve taşınıyorum, bundan sonraki hayatıma dört kişi bir evde olarak devam etmek üzereyim bakalım hayırlısı.
yengemin nasihatı '' kızlar senden güzel olmasın arada fesatlık olur '' e haklı ama bıraktım ben artık öyle kıskançlıkları, yani galiba.
zaten en çok annemi paylaşamam ben, en çok annemi kıskanırım başkalarından o yüzden pek sorun yaşayacağımı sanmıyorum.
Yeni bir dönemden önce evime uğrayacağım biraz ağzıma bal çalıp yeniden döneceğim bu şehire kim bilir belki paşamızda devam eder yoluna benimle bu şehirde.
Herşeyin en güzeli olması dileği ile..