Bir Nevi.

Sıkılganım bu günlerde..
Sıkılgan ve gerginim.
Faili bir yolda edebiyen meçhul bir yolcu gibiyim.. Ne konuşmak ne yazmak..
Susasım var bu günlerde. Yapabilecek hiç bir iş, tamamlanması gereken hiç bir yarım yok hayatımda.
''Bu günde bitti işte'' diyerek geçiriyorum günlerimi..
Sırada ki..
Hayata karşı yetersizim sanki bu aralar,öyle yada böyle noksanım unutulmuş bir köşede..
Geceleri film izleyerek,gündüzleri uyuyarak dolduruyorum zamanımı.
Belki bir şeyler özleniyor,belki bir şeyler ters gidiyor bu şehirde..
Buzlarımız eridiğinde yüzümüz çıkıyor ortaya,
kendi sularımızda boğulurken tanıyoruz birbirimizi..

Yoruldum.
Anlatmaktan,ifade etmekten,kendimi savunmaktan,cevapsız kalmaktan..
Zaten yorgundum..
Sebepsiz tartışmalardan..

1 yorum:

Adsız dedi ki...

Buzlarımız eridiğinde yüzümüz çıkıyor ortaya,
Kendi sularımızda boğulurken tanıyoruz birbirmizi ..
Ne doğru bir ifade biçimi.
Tebrikler..