Küçük yalanlar


Silent Vocal

Gece yarısını çoktan geçti sanırım. Saatten haberim yok aslına bakılırsa tarihlerden de haberim yok
Yine elimde kahve ve yine titreyen ellerim.Son günlerde yapabildiğim en güzel şey bu sanırım. Telefonum kapalı açsam ne fark edecek ki arayanlar elbette var fakat onlara karşılık verebilecek mecalim yok aradıklarında sorulan soru hep aynı ‘’Nerdesin’’ ve hep aynı cevap ‘’ hiç.. öyle takılıyorum..’’ aslında tam olarak nerede olduğumu bende bilmiyorum yada farkında değilim belki istediğim yerdeyim belki de biraz geçmişinde bilmiyorum.. Belli bir amacımda yok.. Nefes alıp veriyorum neden ne için hiç,hiçbir fikrim yok.. Benim için ne doğru ne yanlış bilmiyorum her kez bir şeylerin yanlışlığını yada doğruluğunu yüzüme vuruyor bunu da istemiyorum başkalarının hayatıma yön vermesinden hatta nefret bile ediyorum çünkü biliyorum! Gözlerim var görebiliyorum.. Kendimle bile toplama yapamazken başkalarıyla çarpma yapmak o kadar zor ki benim için..
Tek bildiğim artık doğum günüm bile bana yalan söylüyor..
15 ocak bir Çarşamba günü dünyaya geldim şimdi ise 15 ocak haftanın bir başka günü..
Doğum günüm bile bana yalan söylerken başkaları nasıl doğruyu söyleyebilir ki..

Hiç yorum yok: