Bir bayram sabahı,bir bayram kavgası...

Her şey yolunda gibi gözüküyordu başta, kuşbakışı bakınca..
Gülümsemeler,tatlı atışmalar,kahvaltı masasında ki kahvaltılıklar..
SOnra durdukça sarpa sarmaya başladı yoğun stres ve bunalımdan yaşanıyordu sanırım ard arda..
Ve sonunda o atışma..
babamla...
Bir gazete yüzünden çıkmıştı tartışma.. Kırıldım..
Gazeteyi elimden fırlatıp kapıyı hızlıca çektim işte bahçedeydim yağan yağmurun altında hiç konuşmadan,ses çıkartmadan,titrek ama kendini sıkan bir sinirle ellerim ceplerimde saatlerce yolu izledim gözlerimi hiç ayırmadan..
Camdan acaba içeri ne zaman giricek diye bakanlar oldu,bakmayanlar oldu..
Kırılmış ve kendimi sıkıyordum gözlerimde dolan su birikintisini akıtmaya niyetim yoktu..
Asla ! Aciz biri değilim!
Ve yine bir an bahçenin o demir kapısınıda çektim çıktım..
işte yoldaydım bu bir bayram sabahı.. Evime gitmek istiyorum ..
Otobüse bindiğimde sanırım kötü bir yüz ifadesiyle gözükmeliydim ki bazı kişilerin belli etmeden bana baktıklarını hissettim tek kişilik bir koltuğa otuırdum kafamı cama yasladım...
evden uzakta indim,yürüdüm,yağmur tüm şiddetiyle karşımda işte elmi yaman,yağmurmu...
Artık gözümde ki su birikintilerini tutmanın hiç bir manası yoktu.. Sahil ayaklarımın ucunda damlara ise yanaklarımdan çeneme doğru süzülüyor tüm rmelim akıyordu işte .. Aksın.. Bırak..
Geride bıraktığım anneme üzüldüm,üzüldüğüne üzüldüm..
Playstimde Mahzar alanson : Bir sonsuz yağmur yağsa ısrarla çalmaya devam ediyordu..
Gece evde kalmadım.. Sanırım yine içmişte olmalıyım yine abuk,sabuk haraketlerle eylendim-eylendik,lakayit tavırlar,yalanlar...
kendim değildim,kendim olmadım,çünkü kendim olduğumda aldığım tepkiler yetmeliydi artık.. yetmesi gerekti..
Eğer iyi yazı yazabilme kabiliyetim olsaydı '' kendimiz ve tepkileriniz '' diye bir kitap yazmak isterdim.. Kendimi anlatmak,onları anlatmak,bayram sabahlarını anlatmak..
Bu ne ilk ne son... Biliyorum kırılmaya devam edeceğiz..