strong>Cama vuran güneş ışınları yavaş yavaş gözkapaklarımın üstüne yerleşiyor ve uyanmam için sanki bir komplo kurulmuşcasına rahatsız ediyordu beni..
Elimde dünden kalan ellerimn teriyle yıpranmış,hırpalanmış papatyalar..
İlk defa bu evde etek başıma kalmıyordum ama ilk defa yalnızlığımda bu kadar erken uyanıyordum..
Kahve yok..
Mutfağın soğuk koyu mavi rengi güneşle gözlerimi kamaştırıyor papatyaların hala kalıntıları olan ellerimle gözlerimi ovuşturuyordum..
Kahvaltı yok..
Evde konuşulacak bir iki kelimeyi paylaşmak için kimseyi bulamadığında hüzünlenirsin,huzursuzlaşırsın..
Huzursuzlaştım..
ayaklarımın yavaş,yavaş halının üstünden kaydığını anladım.. Halıda yalnızlığa dayanamamış.. fayansların üstünden benimle birlikte kayıp gidiyordu..
dizlerimi kırıp olduğum yere oturdum sırtım balkonla mutfak arası güneşin tam hizasında..
Bacaklarımı kendime doğru çekip bir elimle sıkıca kavradım diğer elim ise rüzgara karşı yakmaya çalıştığım sigaramın kefili...
işte gün doğmuş saatler olmuştu..
Küller çoğaldı kül tablasında güneş açısını değiştirdi doğuya oranla ve ben aynı yerdeyim..
ezan sesi duyuldu aşağıdaki camiden..
Kalkmalıydım.. saatlerce aynı yerde hiç konuşmadan,duymadan,hissetmeden,aldırmadan oturdum..
Dilimde hep aynı nakarat ..
Kalkmak için ne bir sebebim nede halim vardı..
Koyu renkler kapladı mutfağı güneş veda etti tekrar yarın için gitti..
Kendimi sersem fakat tüm olumsuzluklardan arınmış kadar sakin hissediyordum..
yavaşça kalktım hafif gerildim koltuğa gittim..
Akşamdan kalma papatyaların kalıntıları var hala..
Vazodan bir papatya daha çektim bu gece bitermi yarın güneşi yine görebilirmiyim diye üzüle üzüle kopardım tek tek yapraklarını..
Ne kadar yazık bana ..
Dİlimde aynı nakarat..
'' majörler tükendi minörlere yolculuk .. Buselik makamına.. ''
yarın yine ellerimde papatya yapraklarıyla..<
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder