Renklerin İçinde..



Eve geldiğimde kimse yoktu..
Geriye derli toplu bir oda hoş bir koku kalıntısı sabahtan kalma çay vardı, tezgahta..
Ayakkabılarımı bile çıkarmadan hiç bir odaya sapmadan doğruca gittim odama her yer alışık olmadığım bir düzende pırıl pırıldı .. Hoşlanmamki!..
Ayakkabılarımı direterek çıkardım biri odamın kapısının kenarında kalmıştı bir diğeri ondan biraz uzakta duvarın kenarında kıyafetlerimi çıkarıp,çıkardığım yerde bırakıp haylaz bir tavır takınarak pijamamın üstünü giymiştim..
Ev hala çok sessiz..
Akşamı hatırlamaya çalıştım..
Bir kaç yudum alkol berbarinde kendini müziğin etkisine bırakıp eşlik etme yerle bir odam alkol kokan ağzım gülümsemeye yetebilecek kadar bir neşem vardı..
Ya şimdi.. Hiçbirşey.. Dağınıklığım bile yok o geceden kalma..
Elimde bir fincan kahve oturduğum bu koltukta yapayalnız ve düşünebilmeyi erteleyemeyecek kadar amaçsız fikirlerim var..
Biri(!) nin dediği gibi insanı sorunlar çürütmez insanı yalnızlık çürütür.. Yada buna benzer bir kaç kelimeydi..
Playstmde: Kargo - Renklerin içinde..
Renklerin içinde,düşlerin içinde doğmak sessizce..
Renklerin içinde,cennetin içinde ölmek sesizce..
Evet.. Eve geldim ve kims eyok.. gitmişler..
Sanırım şimdiden özledim..
Dağınıklığı,konuşmaları,anlamsız gülüşleri,beraberliği...
Renklerin içinde...

2 yorum:

Adsız dedi ki...

belkide yalnız kaldiginda anliyoruz hayati...
belkide hayatın anlamını...

Adsız dedi ki...

Kim bilir..
Belki de..