Kış..

Yağmur..
Kış geldi derin soğuğu ile..
Nefes alırken ciğerlerimin acıyabileceği kadar sert ve katı ..
Çocuk gibiyim..
Adımlarımızın sesi bizi kahkahaya boğuyor su birikintilerine koşup zıplamak hatta üstümüzün ıslanması tatlı atışmalar ardından arkadaşlarımla güzel bir yemek ..
Her şey ne kadar iyi gidiyor.. Değil mi?
Voleybol oynarken acıyan parmaklarımız, titreye,titreye inadına soğukta gezmemiz ,bahçede buz gibi bankın üstünde gitar çalıp şarkıların en güzel yerinde bağıra,bağıra eşlik etmemiz, kent kartımız da paramız bitince eve kadar soğuğa rağmen bozuntuya vermeden güle,güle yürümemiz ..
Ve derin bir sessizlik olunca ‘’ Hadi bu anı ölümsüzleştirelim.. Bir Resim? Gülümseyin! ‘’ demelerimiz..
Hayat bu olsa gerek; vaktin geçtiğini anlamamak ,otobüste uyurken mp3 dinlemek , yada derste arkadaşım dalmışken onu iterek sıradan düşürmek J ..
Ne güzel..
Önemli bir konuda herkesin gözleri dolmuşken yandan bir sesin ‘’ Ya ama açım ben ya ‘’ diyerek hepimizin açlığının aklına gelip konuyu boş verip kantine koşmak yada caddede bir yerde her zamanki yemeğimiz..
Kış geldi..
Ama üşümüyorum.. aksine huzurluyum ben..
Ve..

‘’ hadi bu anı ölümsüzleştirelim.. Gülümseyin ! ‘’ Click..