Balıklar..

Ellerimin altında titreyen zaman..
Sinek kovalar gibi ufak bir el hareketiyle dağılan sis..
Ben hiç kimse olamadım kendimden başka..
Ki hoş.. Kendimde olamadım çoğu zaman.. Kızmadımda,yargılamadımda kendimi..
Ama umursadım hep, köşeden utangaç bir tavırla kendime baktığım zamanları..
Çocuktum kırılgandım..
Hiç büyüyemedim aslında.. Kim karşıma çıkıp savunabilir ben büyüdüm diye ? Hiç mi yok içinizde o çocuksu istekler ? yatağın üstünde delicesine zıplayıp,ardından kocaman bir bardak süt içme isteği.. Sahi yokmu gerçekten ?
Bana hep gelir arada.. yağan yağmurda inadına çıkarırım şapkamı..
Su birikintilerinin üstüne zıplayarak berbat ederim çamurlanmasın diye yolda titizlikle yürüdüğüm kotumu..
Hiç kimseye yazılmış bir şiirim,yazım yok benim..
Hep kendime yazdım aslında,üçüncü tekilde bendim birinci çoğulda..
Kendimde sevdiğim hiç bir yön yok iken megolomanca tavırlar sergiler haldeyim ama merak etmişimdir hep, kendini sevmek ukalalık, kendinden nefret etmek nankörlük ise..
Nedir benim hitabım ?
Kendim akvaryumun dışındayım,içim akvaryumda balık biçiminde..
Hep bir cam var içimle,ben arasında..
Sıcaktan çatlayan, soğuktan buğulanan bir cam..
Hep bir el var bizi daima birbirmizin parçası olmasını sağlayan..
Kırılsa cam kesse ya eli..
Özgür olsak defnederken bir balık cesedini..

Playstim...
mvö - Balıklar..
Eski bir şarkıdır..Çok sevmiştim bir zamanlar kendisini..