Simya..


Bir cafe sohbeti kadar masumaneydi gülüşüm..
Önce dik durdum sonrada kamburum çıkasıya saldım kendimi..
Büyümenin satırlarını sildim defterlerinden. Ben uyurken, peter pan diye bir şey vardır dercesine..
Bir kız tanıyorum.. Güzel ve kaba. Sürekli aynı yerde karşılaşıyoruz ..
Üç adam var yanında.. Kim olduklarını bilmiyorum akraba yada arkadaş..
Birde sürekli taktığı bir çantası var üstünde bir sürü yazılar olan..
Karmakarışık ve çok çirkin..
Baktıkça özlüyorum..

Annemin anlattığı masalları..

3 yorum:

Adsız dedi ki...

�Stanbul gibi �ehir ana gibi yar olmaz (:

Adsız dedi ki...

D�nd�n demek !
Ho� geldin.. �ok bekledik ve �ok yorulduk ba�ka yaz�lar g�rmek i�in yatmadan �nce s�t i�er gibi her g�n sayfay� a�p umutsuzca kapamakdan..

Adsız dedi ki...

o sakarya güzelim...