Su ve yeniden..

Ayaklarımın üstünden geçen su..
Hafif soğuk ve merhametli gibi tenimi acıtmamaya..
Sessizce kayıp gidiyor ellerimden.. Damla,damla düşüyor yere,parçalanınca binlerce gölge eşliğinde..
Sessizlikte ılık sesini duyuyorum dingin bir yağmur yağarcasına şehre huzur veriyor sırtımı yasladığım bu soğuk mermer..
Soğuk işliyor sırtımdan doğru içime.. Ruhuma kadar.. o yüzden şimdi bu denli soğuk ifadelerim,konuşma tarzım..
İki elimi yan yana getirip avuçlarımı açıp biriktiriyorum suyu ellerimde..
İçinde bir balık yüzebilecek kadar çok su dolmalı avuçlarıma! Keşke.. Parmaklarımın arasından hiç akıp azalmasa..
Yüzüme dokunuyorum, seninde yüzüne dokunurdum.. Sıkıntıdan olsa gerek ya yüzümde ki bu olan kabarcıklar..
Okuduğum kitapları,sevdiğim rolleri,hoşlandığım şarkıları,tattığım hayatları düşünüyorum suyun eşiğinde çok şey yaşamışlığım var çok az zaman dilimi içinde..
Bir anda kaybolup bir anda yaşayıp bitiriveriyorum işte bir vantuz gibi emerek zamanı..
Havlunun şefkatini tenimde hissediyorum, suyun merhametinin yanında havlunun ki sanki varolmamış bir hissiyat gibi..
Sırtım buz gibi hala.. Geçemedi gitti ruhuma yansıttığı soğukluğu.. Dudaklarımda birkaç saat öncesinden kalma dondurma tadı.. Vişneli.. En sevdiğim..

Her şeyin en güzeli olsa gerek yeniden başlamak,yeniden yazabilmek..
Ve yeniden.. Merhaba, en sevdiğim duraklar..

*** Dilimde dolanan bir dörtlük.. Son iki satırı şiirin aslını anlatıyor..
Zamanında kime yazıldıysa ( ki sanırım Hatice adında bir hatuna.. ) güzel yazılmış en azından hissederek.. buraya not düşmeye değer..

A s l o l a n H a y a t t ı r . . .
B e n i U n u t m a H a t ç e m ...