İçim ..

İçeri sızıyor rüzgar..
yatağımda ters yatıyorum,parmaklarım yere değiyor daireler çizerek..
Kapı hafif,hafif gıcırdıyor sinirlerimi bozan bir sesle..
Radyoda bir şarkı.. Çok tanıdık sanki yıllardır dinliyormuşum gibi..
Konuşmak isteyipte unuttuğum her şey dilimin ucuna geliveriyor bir yabancıya notlarla anlatıyorum hissettiklerimi tanıdık bir dosta anlatmak yerine..
Biliyorum.. Çok üzdüm..
Tarifi olmayan bir sıkıntı gibiyim kendimde,uçsuz bucaksız sanki..
Mırıldanıyorum kendi edalarımda şarkıya dublorlük misali..
İç sesimin bir aynası gibi kendi başımayım..
Tavanda asılı olan pervaneye ulaşmak için parmaklarımı kaldırıyorum dokunamayacağımı bildiğimden kollarım tam açılmamışken geri çekiyorum parmaklarımı
Avuçlarım sımsıkı..
Rüzgar devam ediyor, pencerenin kenarlarından ısrarcı bir tavırla beni ziyarete..
Pervasızca saçıyorum; tüm biriktirdiğim sözlerimi dışarıya..
Peri tozu misali uçuşuyorlar rüzgarda,yıldızlara değene denk uçacaklar biliyorum..
Göz kapaklarım ağırlaşıyor..
Avuçlarından yorgunluk içmiş gibiyim..
Kredim yetersiz, dayanmaktan bitkin düşmüşmekteyim..
Yeni bir güne kadar hoşçakal,'' içim ''..

D.N..
Günler,aylar neden artık durmuyor ?
Bildiğiniz bir doktor varmı?
İçim bana fazla geliyor..

Söyle bana sebepsiz..