210106-12

Hepsi bir damla öğrendiklerim, oysa sen ne çok bilmek isterdin..
Küçücük bir veda zamanı şimdi, senin duyamacağın kadar alçak bir sesle çığlık çığlığa kulaklarımda, geriye sadece bir damla, düşse gözlerimden dudaklarına anlayamacağın kadar küçük içinde boğulabileceğim kadar derin bir damla..
 Ne çok severdim, ve çok özlerdim uyurken yanımda yüzünü, sesin her kelimede binbir anlam içeren cümlelerin, bensizde iyiydin hiçbirşeyi etkileyemedim..
Gülümse bana, son bir kez saçlarıma dokun gülümset beni yapabilirsin bunu değil mi, son kez..
İçimden cenazeni kaldırırlarken son kez sarılmak isterdim sana, son kez kucağında uyut sende beni, son kez filim izleyelim, sen seç bu sefer, duygusal olmasın ama gülümseyerek hatırlamanı isterim beni..
En çok filmleri özleyeceğim galiba, birde koltuktan atarken kendimi beni tutmaya çalışmanı, yapamam zannederken her fırsatta kendimi sana bırakışımı, güven duygusu içeriyordu hepsi, her defasında birkez daha emin oluyordum düşerken tutacağından..
Nerede hata vardı bilmiyorum, uzun düşünüyordum oysa ki çoktan çekmişsin sen çizgiyi ayak ucuma bir adım daha atarsam yanardım oyunda, görmedim bir adım daha attım bir adım sana gelmek için yetermiydi sevgilim? ben koştum sana duymadan, görmeden, koştum..
Ne yaptığımı soracak olursan senin istediğin şeyi gerçekleştiriyorum ben ölüyorum ömrümü ömrüne katıp kendime seni son bir kez düşünecek bir soluk bırakıyorum..
Çünkü bazen biter..
Biz istemeyiz ama hayat öyle bencildir ki devam eder, sende ona eşlik edersin, yanımda ol isterdim öyle sessiz sessiz bakma, öyle acıtma, düşmanımmış gibi davranma, sevdiğinim ben senin, öyleyim? Öyleydim lütfen yalan söyle bana öyleydin de mesela hala öylesin hatta, benimle yaşa de bana elimi tut seni seviyorum diye fısılda..
Bir nefes daha yeterdi aslında, dudaklarından dudaklarıma..

Hiç yorum yok: