Yazık.

Duyuyormusun;
hala susuyorlar,
susadıkça adın düşüyor dudaklarıma.
Görüyormusun;
hala ortada yoklar,
kaybolmaya rehavet edilmiş bir günde,
hala gidiyorlar.
Acıyormusun;
acıdıkça üste çıkıyorlar,
acıtmaya meyilli gibi gülüşlerde,
aslında nede çok üzülüyorlar.
Hissediyormusun;
hissene neyse düşen çalıyorlar,
sen kendine saklamaya çalışırken,
ruhunu delicesine yağmalıyorlar.
Konuşabiliyormusun;
dilin lal olmuş, gözlerin ama,
kulakların sağır, kalbin ağır,
tırnakların kırık,
bakışların hala alık,
beş para etmez bir bedende,
bu kadarı da yeter..
Çünkü;
sanada yazık..

2 yorum:

Adsız dedi ki...

... sürekli seni hatırlıyorum, düşünüyorum durmadan usanmadan
durup durup seni büyütüyorum içimde
bir daha görsem
bir daha görsem diyorum
unut demek kolay gel bide bana sor
birde bana
işte banada yazık..


saygılar...

silentvocal dedi ki...

zamanla herkes herşeyi unutur ethem. Zamanı kullanmayı öğrenmek gerek sadece.