uzaktan uzağa takip ederken sobeledim seni,
artık kaçamazsın ki..
Tehlikeliyken ben böylesine,
korkmazken sen öyle delicesine,
ruhunda açacağım yaraların izlerini bile belirlemişken,
hala korkmuyorsan sen,
inadına çıkabiliyorsan karşıma,
hayır dememe rağmen defalarca....
Gel;
endamın yürüsün,anasının gözüsün,uyusunda büyüsün..
Sabrın sonu selamettir, benimsin inşallah.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder