Ters-Düz




Okumakta olduğum kitaptan ve annemin ''şimdi ben sana bakıyorum ben yaşlanınca sende bana bakarsın '' sözlerinden esinlenerek başlıyorum bu satırlara..
Keşke dünyanın 'doğma-büyüme-yaşlanma-ölme' gibi asla değişmeyen 4 kuralı tam tersine işlese hayat o zaman ne kadar da güzel olurdu değilmi ?
Nasılmı..
Düşünelim..
Bir tabutta açıyorsunuz gözlerinizi önünüzde sizi seven onlarca kişi sizin için dua ediyor kalkıp hazır olan arabanıza biniyorsunuz emekli maaşınız cebinizde sıkıntı yok dert yok tanımadığınız ama sizi çok seven çocuklarınız geliyor ziyaretinize neşeli vakitler geçirip size birlikte geçirilen anıları anlatıp fotoğraflar gösteriyorlar..
Yıllar geçiyor vücut hatlarınız durdukça güzelleşiyor ve çalışmaya başlıyorsunuz hemde hiç çaba sarf etmeden yüksek bir kademe de.Patronunuz ve emrinizde çalışanlar size saygı duyuyor..
Aradan yıllar geçmeye devam ediyor üniversite adı altında bir okula başlıyorsunuz.Her yıl bir yaş daha gençleşmeyi kutluyorsunuz..Çevrenizdeki arkdaşlarınız,vaktiniz,vücudunuz her şey daha bir güzel sanki sonra durdukça dersler kolaylaşıyor boyunuz eskiye oranla kısalıp parmaklarınız minik ve sevimli bir hale geliyor. Sokakta arkadaşlarınızla oyunlar oynamaktan zevk alır hale geliyorsunuz dersleriniz daha da kolaylaşıyor ve bir gün anne ve babanız artık okula gitme diyor size evde otur oyuncakların ile oyna..
Bütün gün oyunlar oynuyorsunuz yemeğinizi anneniz yapıp hazır önünüze koyuyor durdukça daha bir küçülüyorsunuz etrafta ki komşular akrabalarınız herkes gençleşiyor sizi çok sever hale geliyorlar. Artık karnınız acıktığında anneniz size o sıcacık sütünü sunuyor kolları altında hatta tuvalet ihtiyacınızı bile söylemenize gerek kalmıyor huzur içinde geçiveriyor günler..
Artık yemek yemek için ağzınızı bile açmanıza gerek yok..
Anneniz sizin yerinize besleniyor bir kordon vasıtası ile size ulaşıyor vitaminler güven içindesiniz anneniz hep yanınızda..
Sonra durdukça daha da küçüyorsunuz..
Şampiyon oluşunuzdan da küçük..
Sonra bir gün bir orgazm ile veda edip dünyaya yok oluyorsunuz..

Sahi böyle olsa.. Daha güzel olmazmıydı..

12 yorum:

Adsız dedi ki...

ozaman büyümenin ne anlamı kalırdı.hiç ölmeyeceğimizi bilsek yaşamada neden bukadar sıkı sıkı sarılalımki neden dikkat edelim yaşamamıza.
neden geride birilerinide bırakabileceğimizi düşünmek zorunda olalım.
ama bide şu var "yaşarken ölmek"
bitanesi benim için öldü şuan biliomusun su birdaha canlanmamak üzere tabi en büyük hata bendeydi.ama yanımda olsaydı belki senin gibi düşünürdüm.eğer hergünümün güzel geçeceğini bilsem hiç ölmek istemezdim.ama şimdi bocalıyorum acaba ölsem arkamdakiler ne düşünürdü en önemlisi azda olsa bişeyler değişirmiydi?sanmıyorum ama en güzel zamanı gelince ölmek

Adsız dedi ki...

bilmiyorum..
Sadece güzel olurdu

Adsız dedi ki...

su hani bana demiştin ya gidiyorum die sanırım ben gidiyorum hemde ne yapacağımı bilemeden sennle konuşmak gerçekten çok güzeldi sanırım bi sürede böyle kalıcak.beni bulabileceğin adresi sosyomata yazdım.
bu sözü başkasına yazmıştm aslında ama sanada yazıyorum bigün başka bi zamanda başka bi yerde görüşmek dileğiyle hoşçakal..

Adsız dedi ki...

dur bi snye..

Adsız dedi ki...

Sosyomat yine dengesizlik yapıyor girilmiyor :) burdamısın hala :)

Adsız dedi ki...

evet cemuzun@hotmail.com.tr burdayım simdilik

Adsız dedi ki...

ablacık süpersin...

Adsız dedi ki...

güzel olurdu , en azından yok olduğun zaman ardından hüzün değil keyif sigarası yakardı ailen :) küçüldükçe unutulurdu hayallerin,en azından yaptıkların için pişman olmazdın son anlarında ve kaybolup giderdi hataların hiç bi zamanda düşünüp yadırgamazdın .seviceğin insanları bulmak için yıllarca uğraşmazdın , mezarının başında bekleyiverirdin umutla. hiç bi zaman ölmemiş olurdun , sadece yok olur giderdin.düşünsene annen baban bu anı beklerlerdi yıllarca , "vakit gelsede sevişsek" diye .. işte bu komik olurdu :)
ama hayatı en keyifli zamanlarında terk etmek , bu adil olmazdı .

Adsız dedi ki...

en azından eylenceli olurdu :)

Adsız dedi ki...

denemek lazım bigün :)

Adsız dedi ki...

herşey nekadar kötü olsa bile biraz polyanna olmak lazım.başka türlü çekilmez bu hayat.hayatta herşey kötü giderken birazcık olsun hayattaki güzel şeylere tutunmak lazımki çekilebilir olsun.hayat eziyet olmasın.hayatın eziyet olmasının kimseye bi faydası yok.belki eziyet ama bunu azaltmak bizim elimizde

Mehmet Sinan Güvenç dedi ki...

bu kadar yazı yazacağana iki kıta söz yaz be