Tik...Tak...


Ders bitti..
Masanın altında ki az kullanılmış bir defter ve yıpranmış olan kitabı çekerek aldım..
Mp3ümü takıp kapıdan çıktım..
uzun bir süre yürüdüm yanımdan insanlar geçiyordu.. Çarparak sıyrıldım aralarından yorgunlukla elimi hafifçe kaldırdım otobüs durdu ve bindim..
Kalabalık koltuk diziliminin yanı sıra tenha sayılabilecek şekilde az insan vardı tanıdık yüzler görüyordum sanki sıyrılırken koltukların aralarından. En arkadan bir önceki koltuğa,hep oturduğum yere camın kenarına oturup mp3ümün sesini açtım..
Snow patrol - open your eyes çalıyordu.. Çaldıkça dalıyordu gözlerim istemsiz şekilde yorgunlukla seferber olmuşçasına ağırlaştırıyordu göz kapaklarımı ..
İnsanlar biniyordu otobüse bir telaş,bir heycan kimilerinde sadece nazik bir gülümseme.. Ve iniyorlardı kimileri umutsuzca kimileri sanki yıllardır beklenen şehire gelmiş gibiydiler merdivenleri hiçe sayarak gidiyorlardı..
trafik ışıkları çalışır vaziyette kırmızı yanıyor ve altında ki sayı havzası az kaldığını gösteriyordu 2-1-yeşil..
Yanıma oturuyorlardı ellerinde poşetler ve çantalarla,baş ucumda bekliyorlardı tüm yerler dolunca.. Fakat naziklik yapamayacak kadar şarkıya destekti gözlerim nazik değildim bugün hiç olmadığım kadar..
Telefonumu karıştırıyordum arada geçmiş mesajlara,ajandada gelecek tarihlere, rehberde ki hiç kullanılmayan ve sadece bir kez çevrilmiş olan numaralara bakıyordum.
yatağımda uyuduğum zamanları düşünüyordum,abimde kaldığım günleri,ders çıkış zillerini,ailece film izleyişlerimizi..
Herşey öyle manalıydı ki ne kadar anlamı yitik toz içinde kalan bir saat gibi görünsede pilleri çalışıyordu hala..
İneceğim yere gelmiştim veda edercesine kalktım oturduğum koltuktan nazikçe gülümsedim yanımda ki bayana müsadenizle der gibi hafif yana kaydı, sıyrılıp geçdim aradan.. Otobüs durdu,indim.. Hoşçakal dermişçesine baktım ardından. Nefes aldıkça soğuk hava kütlesinin sıcak ağzımla buluşması sonucu dumanlar çıkıyordu dudaklarımın arasından. Biraz yürüdüm ev için,sokak köpekleri sevdim tüm sevgimi aşılarmışçasına tüylerine,yürümeye devam ettim ve.. Odamı dahi görebiliyordum o karışıda ki üst yoldan ne anılarım vardı ya bu yolda hepsi geçip gitti tatlı bir gülümseme tek kalan birde bir kaç eski anı herşeye rağmen güzeldi sözcükleri..
Kapıya yaklaşıp elimi cebime attım.. Anahtarı etkisi altına alan soğukluk ellerimin ucundaydı artık..
Tıpkı herşey gibi..
Bir parmak ucu hissiyatında..

5 yorum:

Adsız dedi ki...

tebrikler..
Otobüs betimlemesi cidden süper olmuş insan sanki kendisi yaşıyor gibi hissediyor

D!mple Rock dedi ki...

benm trafk lambalaryla aramdaki mhbbete bnzemiş.

silentvocal dedi ki...

:)
her şeyin uzun bir hikayesi var anlaşılan

Adsız dedi ki...

Tıpkı herşey bir parmak ucu hissiyatında derken dokunmak ve kaybetmek gibimi demek istedin?

D!mple Rock dedi ki...

duygular bnzer, komplikasyonları farklı..