11 nisan Pazar.

Güne kahveyle başladım.
Ağzım kuru,zihnim açık..
Hadi inşallah diyelim.
Gece boyunca kabuslar gördüm. Sürekli aralıklarla uyandım. En son saat sabah 5,25de uyandım ve birdaha da uyuyamadım.
Babacık sürekli beni kontrol ediyor ders çalışmamam için. Elimde değil. Çıldırıcak gibiyim.
Ah sayın doktor öyle yorgunum ki. Anlamsız bir endişe var içimde.
Bu sene geçe seneyle aynı değil..
Geçen sene sınavdan sonra babanneme gitmiştim mesela heycanlı heycanlı. Oda övmüşdü beni yanında ki kadına '' Benim torunum çok zekidir başarır '' diye. Bu sene babannem yok.
Dedem benim için sabah namazına kalkmış ve dua okumuş anlatıyordu. 20 gündür dedemde yok..
Ölen,ölene anasını satayım.
Annem kahvaltı hazırlamıştı ve annemde yok.
Babacık az önce uyandı açmısın dedi yok dedim böyle mi gidiceksin sınava dedi.
Kahve içiyorum dedim peki dedi sonra kıyamadı.
Çubuk kraker getirdi al dedi hiç değilse bunu ye.
Ouw yeaa..
Hastasıyım şu çubuk krakerin. Kim alıştırdı len bunu bana bilemicim. İyidir iyi.
Karnım çok ağrıyor hatta gözlerim doluyor bu ağrıdan..
BİNGO!
Teşekkürler iç organlarım. Yani bugünü buldunuz doğurganlık özelliği taşıdığımı her ay olduğu gibi hatırlatmada..
Öyle işte ya.
Dredg dinliyorum 1 saattir yatahaze.
Uyku yok,karnım yarı tok,dinçmiyim evet..
E kolay gelsin o zaman bana..
Birde Halile,Burağa,Hakkıya,Skeee'ye teşekkürleri borç bilirim efem.
''yensende yenilsende yanındayız hep seninle '' ithafında bulundukları için..
Hoşçakalın.

p.s;
Of aklıma maçlar geldi.
Ne alakaysa canım deli gibi maç izlemek istiyor.
Ya ben annemi dedemi babannemi özledim ya. Böyle sınava gidilmez ki.
Mal gibiyim. Mal gibi duruyorum.
Bay A.'nnda dediği gibi;
'' Mal nasıl durur??''

Hiç yorum yok: