yalan.


Her gece otururp odamda sarıyorum yaralarımı.

Ve yeniden topluyorum kendimi..
Fakat her Allahın günü sanki çamurdanmışım gibi.

Paramparça ediyor bu şehir beni..
Hep söylerdin hayat dediğin uzun ince bir yol diye,
Artık ben yolumuda kaybettim,kendimide..
Düşüyorum hiç durmadan dipsiz kuyularda,
Uyansam,uyansam ve haykırsam..
Yalan,yalan..
Gördüğüm,bildiğim herşey yalan...
Her gece oturup odamda soruyorum kendime..
Bu hayattan ne istiyorum diye.
Ama her Allahın günü karışıyor herşey birbirine..
Dönüp duruyorum yok yere..

P.s
Artık anlaşılacak hiç bir cümle yok.
Bu kadar sahiplenmemeliydin alfabeyi ki bana ait bir kaç kelimem olsun diye..
Ev boş,bomboş..
Sevdiğim bir kaç anımı,biriken hayatımı herşeyi alıp gittin.
Git.

Hiç yorum yok: