Dün bugün neden çünkü yarın.

Sınav tek kelime ile harikaydı.
Değmedi o kadar stresime sabaha kadar sancılar çekmeme,gecenin bir yarısı kusmama,kabuslara.
Öyle rahatım ki..
Ojelerimi sürdüm resmen keyif yapıyorum.
Yarın D. Bey ile birlikte planlarımız var.
2 hafta öncesinden yapılmış planlar. Her anı karelemeyi planlıyorum. Uzun zamandır birlikte birşeyler yapmamıştık 2 sene mi oldu bilmiyorum.
Zaten barışalıda çok olmadı küskündük,daha doğrusu ben kırılmıştım oda telafi etmeye çekiniyordu neyse ki tüm sorunlar halloldu şimdilik.
İnsan kendisini anlayanlar ile sohbet etmeyi özlüyor bazen.
Oturur uzun,uzun konuşuruz herhalde şimdi fazla muhattap olmuyoruz birbirimiz ile yarın için konuşulacak şeyler kalsın diye koik olabilir ama hah. Gayet komik bir durum sahi.
Neyse.
Anneyi özledim ben.


p.s;
Beau gece mesaj atabilirim dedi şaşırma.
Şoka girerim dedim. Güldü kapattı telefonu. Güzel gülen bir adam.
Karnım ağrıyor.
Size kötü gelebilir ama ayak parmaklarımın tırnaklarına çok şeker oje sürdüm.
Uzun zaman oldu bu manzarayı görmeyeli.
İnsan bunu düşünüp ne var ki bunda diyebilir.
Ama öyle değil işde.
Ne sancılı günlerdi onlar.
Zaman ne çabuk geçiyor,biz ne çabuk tüketiyoruz kendimizi.